موزه پل کلی؛ نمادی از پستی و بلندی زمین - زرین گراف

در نزدیکی خیابان های طاق دار شهر قدیمی برن (Bern) در کشور سوئیس، بنایی متشکل از سه قوس تپه مانند دیده می گردد که به علت نمایش آثار پل کلی نقاش، موسیقی دان و بزرگ ترین تئوریسین طراحی دنیا در آن، موزه پل کلی (Zentrum Paul Klee Museum) نام گذاری شده است. بنای موزه پل کلی همانند تپه های دامنه دار آلپ، جزئی از توپوگرافی این منطقه محسوب شده و مرز مشخصی میان آن و محیط پیرامون نمی توان یافت.

کاربری اصلی این بنا موزه است و در آن تعداد بسیاری از مجموع 4000 اثر پل کلی که به وسیله خانواده او به موزه اهدا شده اند، به نمایش گذاشته شده است؛ اما به علت علاقه بسیار زیاد پل کلی به تدریس و آموزش هنر، در این بنا نیز چندین کارگاه و آتلیه آموزش هنر دایر است و بیشتر به مرکزی دائمی برای تمامی هنرها و تمام گروه های سنی تبدیل شده است.

معمار این بنا، رنزو پیانو (Renzo Piano) در سال 2005 میلادی طراحی این موزه را به اتمام رسانده است. نزو پیانو در مورد طراحی این موزه می گوید:

باید اول گوش دهید که زمین به شما چه می گوید، چراکه سایه طرح از قبل در آنجا است. در این مورد خاص باید به صدای پل کلی نیز گوش کنیم. می توانیم شاعرانه به نقاشی هایش نگاه کنیم و ایده بگیریم.

ایده طرح بنای موزه در نظر گرفتن فراز و فرودهای زندگی یک مجسمه ساز مطابق با پستی بلندی و شیب زمین بوده است.

بنابراین موزه به طور دقیق شکل زمین را می گیرد. در عین حال تا جایی که ممکن است حومه و طبیعت را کامل می نماید و حس زیبایی و نامحدود بودن را که در کوهستان ایجاد شده است امتداد می دهد.

رابطه نزدیک کارهای کلی با طبیعت بوده که موجب شده است رنزو پیانو ساختمانی را طراحی کند که با تپه ها و محیط اطرافش متعامل باشد. در نتیجه ساختمانی سبک وزن به شکل موج سینوسی که از فولاد و شیشه تشکیل شده است، طراحی شده که به مجموعه ای از تپه ها شباهت دارد و از جاهای دیدنی سوئیس محسوب می گردد. به این ترتیب پیانو با الهام از آثار پل کلی و با توجه به بستر و زمینه ساختمان، بنایی را طراحی نموده که هم اکنون در زمره پیروز ترین آثار با هدف پیوند با زمینه است.

علاوه بر این ارزش ها، در طراحی و نحوه اجرای این بنا نیز می توان توجه به جزئیات، زیبایی، ظرافت، شفافیت و تمامی دیگر شاخصه های آثار پیانو را مشاهده کرد. وی در جهت خلق فضاهایی ساده و تحسین برانگیز از هرگونه تزیینات و عناصر بی فایده پرهیز نموده و ترکیبی خالص و بی نقص را پدید آورده است.

بخش های موزه

این موزه با هزینه ای معادل 86 میلیون دلار، از سه طاق تشکیل شده که اولین آن ها شامل مرکز اطلاعات، موزه بچه ها و سالن کنسرت با 300 صندلی است. در زیر دومین طاق، مجموعه دائمی و نمایشگاه های موقت قرار دارند و سومین طاق نیز به فضاهای اداری، اتاق های کنفرانس و انبارها اختصاص یافته است.

این سه طاق که تمامی فضاهای اصلی موزه را در خود جای داده اند به وسیله راهرویی شیشه ای به طول 150 متر به یکدیگر متصل می شوند که پیانو از آن به عنوان خیابان موزه یاد می نماید و از پنجره های آن به راحتی می توان منظره ها اطراف و چمن هایی که روی سقف موزه روئیده است را مشاهده کرد.

پیانو محل ساخت بنا را نیز در مکانی از سایت انتخاب نموده است تا منحنی ملایم اتوبانی که دسترسی اصلی موزه نیز است از این راهروی شیشه ای دیده گردد. جهت حفاظت از آثار نقاشی در موزه، چگونگی استفاده و کنترل نور در این بنا به قدری حائز اهمیت بوده که در آن از انواع متفاوتی از کنترل کننده های نور مانند سایه بان های ثابت در جداره ها، صفحات فلزی متحرک اتوماتیک در نمای طاق ها و کرکره های ریز نقش در سقف استفاده شده است. در سایر فضاهای عمومی موزه نظیر کافی شاپ و گالری ها نیز استفاده مناسب از نور طبیعی قابل تشخیص است.

علاوه بر کلیات حجم و ظاهر موزه، جزئیات فضاهای داخلی موزه نظیر کفپوش هایی از جنس بلوط و پلکان های چوبی نیز در پیوند بنا با طبیعت پیرامون موثر هستند. در این موزه جهت القاء حس تعلیق و سبکی بسیاری از دیواره های نمایش تابلوها به وسیله زنجیره هایی از سقف آویزان بوده و فاصله ای محسوس میان آن ها و زمین وجود دارد. نظرها و تجربیات خود را در مورد بازدید از موزه پل کلی با ما وسایر کاربرانخبرنگاران به اشتراک بگذارید.