دعای روز عرفه امام حسین (ع)
به گزارش زرین گراف، دعای روز عرفه همان دعای امام حسین (ع) در این روز است. امام حسین (ع) دعای روز عرفه را بعد از نماز عصر و در صحرای عرفات خواند. در روایات توصیه زیادی به خواندن این دعا شده است.
دعای حضرت امام حسین (ع) در روز عرفه
خبرنگاران| سرویس مذهبی - از جمله دعاهای مشهور روز عرفه دعای حضرت سیدالشهداء (ع) است. با توجه به توصیه های زیادی که به خواندن این دعا شده برنامه های این روزتان را طوری تنظیم کنید که وقت کافی برای خواندن این دعا داشته باشید. مطمئن باشید که ضرر نخواهید کرد.
متن دعای عرفه
بشر و بشیر پسران غالب اسدی درباره دعای عرفه اینطور روایت نموده اند:
عصر روز عرفه در عرفات در خدمت آن حضرت بودیم. ایشان از خیمه خود بیرون آمد و با گروهی از اهل بیت، فرزندان و شیعیان در سمت چپ کوه ایستادند و روی مبارک را به سوی کعبه گردانیدند و دست ها را روبروی صورت گرفتند و مانند مسکینی که تقاضای غذا کند این دعا را به زمزمه کردند:
اَلْحَمْدُ لله الَّذی لَیْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ
وَلا کَصُنْعِهِ صُنْعُ صانِعٍ وَهُوَ الْجَوادُ الْواسِعُ فَطَرَ اَجْناسَ الْبَدائِعِ
واَتْقَنَ بِحِکْمَتِهِ الصَّنائِعَ لا تَخْفی عَلَیْهِ الطَّلایِعُ وَلا تَضیعُ عِنْدَهُ الْوَدائِعُ
جازی کُلِّ صانِعٍ وَرائِشُ کُلِّ قانعٍ وَراحِمُ کُلِّ ضارِعٍ وَمُنْزِلُ الْمَنافِعِ
وَالْکِتابِ الْجامِعِ بِالنُّورِ السّاطِعِ وَ هُوَ لِلدَّعَواتِ سامِعٌ وَلِلْکُرُباتِ دافِعٌ
وَلِلدَّرَجاتِ رافِعٌ وَ لِلْجَبابِرَةِ قامِعٌ فَلا اِلهَ غَیْرُهُ وَلا شَیءَ یَعْدِلُهُ
وَلَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ اللَّطیفُ الْخَبیرُ
وَهُوَ عَلی کُلِّشَیءٍ قَدیرٌ
اَللّهُمَّ اِنّی اَرْغَبُ إِلَیْکَ وَ اَشْهَدُ بِالرُّبُوبِیَّةِ لَکَ مُقِرّاً بِاَنَّکَ رَبّی
وَ اِلَیْکَ مَرَدّی اِبْتَدَاْتَنی بِنِعْمَتِکَ قَبْلَ اَنْ اَکُونَ شَیْئاً مَذْکُورا
وَخَلَقْتَنی مِنَ التُّرابِ ثُمَّ اَسْکَنْتَنِی الاَْصْلابَ
آمِناً لِرَیْبِ الْمَنُونِ وَاخْتِلافِ الدُّهُورِ وَالسِّنینَ
فَلَمْ اَزَلْ ظاعِناً مِنْ صُلْبٍ اِلی رَحِمٍ فی تَقادُمٍ مِنَ الاَْیّامِ الْماضِیَةِ
وَالْقُرُونِ الْخالِیَةِ لَمْ تُخْرِجْنی لِرَاْفَتِکَ بی وَلُطْفِکَ لی
وَاِحْسانِکَ اِلَی فی دَوْلَةِ اَئِمَّةِ الْکُفْرِ الَّذینَ نَقَضُوا عَهْدَکَ
وَکَذَّبُوا رُسُلَکَ لکِنَّکَ اَخْرَجْتَنی لِلَّذی سَبَقَلی مِنَ الْهُدَی الَّذی لَهُ یَسَّرْتَنی
وَفیهِ اَنْشَاءْتَنی وَمِنْ قَبْلِ ذلِکَ رَؤُفْتَ بی بِجَمیلِ صُنْعِکَ
وَ سَوابِغِ نِعَمِکَ فابْتَدَعْتَ خَلْقی مِنْ مَنِی یُمْنی
وَاَسْکَنْتَنی فی ظُلُماتٍ ثَلاثٍ بَیْنَ لَحْمٍ وَدَمٍ وَجِلْدٍ
لَمْ تُشْهِدْنی خَلْقی وَلَمْ تَجْعَلْ اِلَی شَیْئاً مِنْ اَمْری
ثُمَّ اَخْرَجْتَنی لِلَّذی سَبَقَ لی مِنَ الْهُدی اِلَی الدُّنْیا
تآمّاً سَوِیّاً وَ حَفِظْتَنی فِی الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِیّاً
وَ رَزَقْتَنی مِنَ الْغِذآءِ لَبَناً مَرِیّاً وَعَطَفْتَ عَلَی قُلُوبَ الْحَواضِنِ
وَکَفَّلْتَنی الاُْمَّهاتِ الرَّواحِمَ وَکَلاَْتَنی مِنْ طَوارِقِ الْجآنِّ
وَسَلَّمْتَنی مِنَ الزِّیادَةِ وَالنُّقْصانِ فَتَعالَیْتَ یا رَحیمُ یا رَحْمنُ
حتّی اِذَا اسْتَهْلَلْتُ ناطِقاً بِالْکَلامِ، اَتْمَمْتَ عَلَی سَوابغَ الاِْنْعامِ
وَ رَبَّیْتَنی زایِداً فی کُلِّ عامٍ حَتّی إذَا اکْتَمَلَتْ فِطْرَتی
وَاعْتَدَلَتْ مِرَّتی اَوْجَبْتَ عَلَی حُجَتَّکَ بِاَنْ اَلْهَمْتَنی مَعْرِفَتَکَ
وَرَوَّعْتَنی بِعَجائِبِ حِکْمَتِکَ وَاَیْقَظْتَنی لِما ذَرَاْتَ فی سَمآئِکَ
وَ اَرْضِکَ مِنْ بَدائِعِ خَلْقِکَ وَنَبَّهْتَنی لِشُکْرِکَ وَذِکْرِکَ
وَاَوجَبْتَ عَلَی طاعَتَکَ وَعِبادَتَکَ وَفَهَّمْتَنی ما جاَّءَتْ بِهِ رُسُلُکَ
وَیَسَّرْتَ لی تَقَبُّلَ مَرْضاتِکَ وَمَنَنْتَ عَلَی فی جَمیعِ ذلِکَ بِعَونِکَ وَلُطْفِکَ
ثُمَّ اِذْ خَلَقْتَنی مِنْ خَیْرِ الثَّری، لَمْ تَرْضَ لی یا اِلهی نِعْمَةً دُونَ اُخری
وَرَزَقْتَنی مِنْ اَنواعِ الْمَعاشِ وَصُنُوفِ الرِّیاشِ بِمَنِّکَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ
عَلَی وَاِحْسانِکَ الْقَدیمِ اِلَی حَتّی اِذا اَتْمَمْتَ عَلَی جَمیعَ النِّعَمِ
وَصَرَفْتَ عَنّی کُلَّ النِّقَمِ لَمْ یَمْنَعْکَ جَهْلی
وَجُرْاءَتی عَلَیْکَ اَنْ دَلَلْتَنی اِلی ما یُقَرِّبُنی اِلَیْکَ
وَوَفَّقْتَنی لِما یُزْلِفُنی لَدَیْکَ فَاِنْ دَعَوْتُکَ اَجَبْتَنی
وَاِنْ سَئَلْتُکَ اَعْطَیْتَنی وَاِنْ اَطَعْتُکَ شَکَرْتَنی وَاِنْ شَکَرْتُکَ زِدْتَنی
کُلُّ ذلِکَ اِکْمالٌ لاَِنْعُمِکَ عَلَی وَاِحْسانِکَ اِلَی فَسُبْحانَکَ سُبْحانَکَ
مِنْ مُبْدِئٍ مُعیدٍ حَمیدٍ مَجیدٍ تَقَدَّسَتْ اَسْمآؤُکَ وَعَظُمَتْ الاَّؤُکَ
فَأَی نِعَمِکَ یا اِلهی اُحْصی عَدَداً وَذِکْراً أمْْ اَی عَطایاکَ أقُومُ بِها شُکْراً
وَهِی یا رَبِّ اَکْثَرُ مِنْ اَنْ یُحْصِیَهَا الْعآدّوُنَ أوْ یَبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ
ثُمَّ ما صَرَفْتَ وَدَرَأْتَ عَنّی اَللّهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرّآءِ أکْثَرُ مِمّا ظَهَرَ لی
مِنَ الْعافِیَةِ وَالسَّرّآءِ وَاَنـَا اَشْهَدُ یا اِلهی بِحَقیقَةِ ایمانی
وَ عَقْدِ عَزَماتِ یَقینی وَخالِصِ صَریحِ تَوْحیدی وَباطِنِ مَکْنُونِ ضَمیری
وَعَلائِقِ مَجاری نُورِ بَصَری وَاَساریرِ صَفْحَةِ جَبینی وَخُرْقِ مَسارِبِ نَفْسی
وَخَذاریفِ مارِنِ عِرْنینی وَمَسارِبِ سِماخِ سَمْعی وَما ضُمَّتْ
وَاَطْبَقَتْ عَلَیْهِ شَفَتای وَحَرَکاتِ لَفْظِ لِسانی وَمَغْرَزِ حَنَکِ فَمی وَفَکّی
وَ مَنابِتِ اَضْراسی وَمَساغِ مَطْعَمی وَمَشْرَبی وَحِمالَةِ اُمِّ رَاءْسی
وَبُلُوعِ فارِغِ حَباَّئِلِ عُنُقی وَمَا اشْتَمَلَ عَلیْهِ تامُورُ صَدْری
وَحمائِلِ حَبْلِ وَتینی وَنِیاطِ حِجابِ قَلْبی وَاءَفْلاذِ حَواشی کَبِدی
وَما حَوَتْهُ شَراسیفُ اَضْلاعی وَحِقاقُ مَفاصِلی وَقَبضُ عَوامِلی
وَاَطرافُِ اَنامِلی وَلَحْمی وَدَمی وَشَعْری وَبَشَری وَعَصَبی وَقَصَبی
وَعِظامی وَمُخّی وَعُرُوقی وَجَمیعُِ جَوارِحی وَمَا انْتَسَجَ عَلی ذلِکَ اَیّامَ رِضاعی
وَما اَقلَّتِ الاَْرْضُ مِنّی وَنَوْمی وَیَقَظَتی وَسُکُونی وَحَرَکاتِ رُکُوعی وَسُجُودی
اَنْ لَوْ حاوَلْتُ وَاجْتَهَدْتُ مَدَی الاَْعصارِ وَالاَْحْقابِ لَوْ عُمِّرْتُها
اَنْ أُؤَدِّی شُکْرَ واحِدَةٍ مِنْ أَنْعُمِکَ مَا اسْتَطَعْتُ ذلِکَ اِلاّ بِمَنِّکَ الْمُوجَبِ
عَلَی بِهِ شُکْرُکَ اَبَداً جَدیداً وَثَنآءً طارِفاً عَتیداً اَجَلْ وَلوْ حَرَصْتُ اَنـَا
وَالْعآدُّونَ مِنْ اَنامِکَ أَنْ نُحْصِی مَدی اِنْعامِکَ سالِفِهِ وَ انِفِهِ ما حَصَرْناهُ عَدَداً
وَلا اَحْصَیناهُ اَمَداًهَیْهاتَ إنّی ذلِکَ وَاَنْتَ الْمُخْبِرُ فی کِتابِکَ النّاطِقِ
وَ النَّبَاءِ الصّادِقِ وَاِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ الله لا تُحْصُوها صَدَقَ کِتابُکَ
اْللّهُمَّ وَاِنْبآؤُکَ وَبَلَّغَتْ اَنْبِیآؤُکَ وَرُسُلُکَ ما اَنْزَلْتَ عَلَیْهِمْ مِنْ وَحْیِکَ
وَشَرَعْتَ لَهُمْ وَبِهِمْ مِنْ دینِکَ غَیْرَ أَنّی یا اِلهی اَشْهَدُ بِجَُهْدی وَجِدّی
وَمَبْلَغِ طاعَتی وَوُسْعی وَ أَقُولُ مُؤْمِناً مُوقِناً اَلْحَمْدُ لله الَّذی لَمْ یَتَّخِذْ
وَلَداً فَیَکُونَ مَوْرُوثاً وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فی مُلْکِهِ فَیُضآدَُّهُ فیَما ابْتَدَعَ
وَ لا وَلِی مِنَ الذُّلِّ فَیُرْفِدَهُ فیما صَنَعَ فَسُبْحانَهُ سُبْحانَهُ
لَوْ کانَ فیهِما الِهَةٌ اِلا الله لَفَسَدَتا وَتَفَطَّرَتا سُبْحانَ الله الْواحِدِ الاَْحَدِ الصَّمَدِ
الَّذی لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اَلْحَمْدُ لله حَمْداً یُعادِلُ
حَمْدَ مَلاَّئِکَتِهِ الْمُقَرَّبینَ وَاَنْبِی آئِهِ الْمُرْسَلینَ وَصَلَّی الله عَلی خِیَرَتِهِ
مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَآلِهِ الطَّیـِبینَ الطـّاهـِرینَ الْمـُخلَصـیـنَ وَسـَلَّمَ
آنگاه آن حضرت، آغاز به درخواست از خدا کرد و در حالی که اشک از چشمانش جاری بود، اینطور ادامه داد:
اَللّهُمَّ اجْعَلْنی اَخْشاکَ کَانّی أَراکَ وَاَسْعِدْنی بِتَقویکَ
وَلا تُشْقِنی بِمَعْصِیَتِکَ وَخِرْلی فی قَضآئِکَ وَبارِکْ لی فی قَدَرِکَ
حَتّی لا احِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ وَلا تَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ
اَللّهُمَّ اجْعَلْ غِنای فی نَفْسی وَالْیَقینَ فی قَلْبی وَالاِْخْلاصَ فی عَمَلی
وَالنُّورَ فی بَصَری وَالْبَصیرَةَ فی دینی وَمَتِّعْنی بِجَوارِحی وَاجْعَلْ سَمْعی
وَبَصَری اَلْوارِثَیْنِ مِنّی وَانْصُرْنی عَلی مَنْ ظَلَمَنی وَاَرِنی فیهِ ثاری وَمَـارِبی
وَاَقِرَّ بِذلِکَ عَیْنی اَللَّهُمَّ اکْشِفْ کُرْبَتی وَاسْتُرْ عَوْرَتی
وَاْغْفِرْ لی خَطیَّئَتی وَاخْسَاءْ شَیْطانی وَ فُکَّ رِهانی
وَاْجَعْلْ لی یا اِلهی الدَّرَجَةَ الْعُلْیا فِی الاْ خِرَهِ وَالاُْوْلی
اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کَما خَلَقْتَنی فَجَعَلْتَنی سَمیعاً بَصیراً
وَلَکَ الْحَمْدُ کَما خَلَقْتَنی فَجَعَلْتَنی خَلْقاً سَوِیاً رَحْمَهً بی
وَقَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقی غَنِیاً رَبِّ بِما بَرَاءْتَنْی فَعَدَّلْتَ فِطْرَتی
رَبِّ بِما اَنْشَاءْتَنی فَاَحْسَنْتَ صُورَتی رَبِّ بِما اَحْسَنْتَ اِلَی
وَفی نَفْسی عافَیتَنی رَبِّ بِما کَلاَْتَنی وَوَفَّقْتَنی رَبِّ بِما اَنـَعْمَتَ عَلَی
فَهَدَیتَنی رَبِّ بِما اَوْلَیتَنی وَمِنْ کُلِّ خَیرٍ اَعْطَیتَنی رَبِّ بِما اَطْعَمْتَنی
وَسَقَیتَنی رَبِّ بِما اَغْنَیتَنی وَاَقْنَیتَنی رَبِّ بِما اَعَنْتَنی وَاَعْزَزْتَنی
رَبِّ بِما اَلْبَسْتَنی مِنْ سِتْرِکَ الصّافی وَیسَّرْتَ لی مِنْ صُنْعِکَ الْکافی
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَعِنّی عَلی بَواَّئِقِ الدُّهُورِ وَصُرُوفِ اللَّیالی
وَالاَْیامِ وَنَجِّنی مِنْ اَهْوالِ الدُّنْیا وَکُرُباتِ الاْخِرَ هِوَاکْفِنی شَرَّ
ما یعْمَلُ الظّالِمُونَ فِی الاَْرْضِ اَللّهُمَّ ما اَخافُ فَاکْفِنی
وَما اَحْذَرُ فَقِنی وَفی نَفْسی وَدینی فَاحْرُسْنی وَفی سَفَری فَاحْفَظْنی
وَفی اَهْلی وَاقتصادی فَاخْلُفْنی وَفیما رَزَقْتَنی فَبارِکْ لی وَفی نَفْسی فَذَلِّلْنی
وَفی اَعْینِ النّاسِ فَعَظِّمْنی وَمِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ فَسَلِّمْنی وَبِذُنُوبی
فَلا تَفْضَحْنی وَبِسَریرَتی فَلا تُخْزِنی وَبِعَمَلی فَلا تَبْتَلِنی
وَنِعَمَکَ فَلا تَسْلُبْنی وَاِلی غَیرِکَ فَلا تَکِلْن.
اِلهی اِلی مَنْ تَکِلُنی؟ اِلی قَریبٍ فَیقْطَعُنی اَمْ اِلی بَعیدٍ فَیتَجَهَّمُنی
اَمْ اِلَی الْمُسْتَضْعَفینَ لی وَاَنْتَ رَبّی وَمَلیکُ اَمْری اَشْکُو اِلَیکَ غُرْبَتی
وَبُعْدَ داری وَهَوانی عَلی مَنْ مَلَّکْتَهُ اَمْری اِلهی فَلا تُحْلِلْ عَلَی غَضَبَکَ
فَاِنْ لَمْ تَکُنْ غَضِبْتَ عَلَی فَلا اُبالی سُبْحانَکَ غَیرَ اَنَّ عافِیتَکَ اَوْسَعُ لی
فَاَسْئَلُکَ یا رَبِّ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذی اَشْرَقَتْ لَهُ الاَْرْضُ وَ السَّمواتُ
وَکُشِفَتْ بِهِ الظُّلُماتُ وَ صَلَُحَ بِهِ اَمْرُ الاَْوَّلینَ وَالاْخِرینَ
اَنْ لا تُمیتَنی عَلی غَضَبِکَ وَلا تُنْزِلَْ بی سَخَطَکَ لَکَ الْعُتْبی
لَکَ الْعُتْبی حَتّی تَرْضی قَبْلَ ذلِک لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ
وَالْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَالْبَیتِ الْعَتیقِ الَّذی اَحْلَلْتَهُ الْبَرَکَهَ
وَجَعَلْتَهُ لِلنّاسِ اَمْناً یا مَنْ عَفا عَنْ عَظیمِ الذُّنُوبِ بِحِلْمِهِ
یا مَنْ اَسْبَغَ النَّعْمآءَ بِفَضْلِهِ یا مَنْ اَعْطَی الْجَزیلَ بِکَرَمِهِ
یا عُدَّتی فی شِدَّتی یا صاحِبی فی وَحْدَتی یا غِیاثی فی کُرْبَتی
یا وَلِیی فی نِعْمَتی یا اِلـهی وَاِلـهَ آبائی اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ
وَاِسْحقَ وَیعْقُوبَ وَرَبَّ جَبْرَئیلَ وَمیکائیلَ وَاِسْرافیلَ
وَربَّ مُحَمَّدٍ خاتِمِ النَّبِیینَ وَ الِهِ الْمُنْتَجَبینَ
وَمُنْزِلَ التَّوریهِ وَالاِْ نْجیلِ وَالزَّبُورِ وَالْفُرْقانِ وَمُنَزِّلَ کـهیعَّصَّ وَطـه وَیسَّ وَالْقُرآنِ الْحَکیمِ
اَنْتَ کَهْفی حینَ تُعْیینِی الْمَذاهِبُ فی سَعَتِها وَتَضیقُ بِی الاَْرْضُ بِرُحْبِها
وَلَوْلا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهالِکینَ وَاَنْتَ مُقیلُ عَثْرَتی
وَلَوْلا سَتْرُکَ اِیای لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ وَاَنْتَ مُؤَیدی بِالنَّصْرِ عَلی اَعْدآئی
وَلَوْلا نَصْرُکَ اِیای لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبینَ یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالسُّمُوِّ
وَالرِّفْعَهِ اَوْلِیآئُهُ بِعِزِّهِ یعْتَزُّونَ یا مَنْ جَعَلَتْ لَهُ الْمُلوُکُ نیرَ الْمَذَلَّهِ
عَلی اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خائِفُونَ
یعْلَمُ خائِنَهَ الاَْعْینِ وَما تُخْفِی الصُّدُورُ وَ غَیبَ ما تَاْتی بِهِ الاَْزْمِنَهُ
وَالدُّهُورُ یا مَنْ لا یعْلَمُ کَیفَ هُوَ اِلاّ هُوَیا مَنْ لا یعْلَمُ
ما هُوَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یعْلَمُهُ اِلاّ هُوَ یا مَنْ کَبَسَ الاَْرْضَ عَلَی الْمآءِ
وَسَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ یا مَنْ لَهُ اَکْرَمُ الاَْسْمآءِ
یا ذَاالْمَعْرُوفِ الَّذی لا ینْقَطِعُ اَبَداً
یا مُقَیضَ الرَّکْبِ لِیوسُفَ فِی الْبَلَدِ الْقَفْرِ وَمُخْرِجَهُ مِنَ الْجُبِّ وَجاعِلَهُ بَعْدَ الْعُبُودِیهِ مَلِکاً
یا رادَّهُ عَلی یعْقُوبَ بَعْدَ اَنِ ابْیضَّتْ عَیناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظیمٌ
یا کاشِفَ الضُّرِّ وَالْبَلْوی عَنْ اَیوبَ وَمُمْسِکَ یدَی اِبْرهیمَ عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ کِبَرِ سِنِّهِ وَفَنآءِ عُمُرِهِ
یا مَنِ اسْتَجابَ لِزَکَرِیا فَوَهَبَ لَهُ یحْیی وَلَمْ یدَعْهُ فَرْداً وَحیداً
یا مَنْ اَخْرَجَ یونُسَ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ یا مَنْ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنی اِسْرآئیلَ فَاَنْجاهُمْ
وَجَعَلَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ مِنَ الْمُغْرَقینَ
یا مَنْ اَرْسَلَ الرِّیاحَ مُبَشِّراتٍ بَینَ یدَی رَحْمَتِهِ
یا مَنْ لَمْ یعْجَلْ عَلی مَنْ عَصاهُ مِنْ خَلْقِهِ
یا مَنِ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَهَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ
وَقَدْ غَدَوْا فی نِعْمَتِهِ یاْکُلُونَ رِزْقَهُ
وَ یعْبُدُونَ غَیرَهُ وَقَدْ حاَّدُّوهُ وَناَّدُّوهُ وَکَذَّبُوا رُسُلَهُ
یا اَلله یا اَلله یا بَدی یا بَدیعُ لا نِدَّلَکَ
یا دآئِماً لا نَفادَ لَکَ یا حَیاً حینَ لا حَی یا مُحْیی الْمَوْتی
یا مَنْ هُوَ قآئِمٌ عَلی کُلِّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ یا مَنْ قَلَّ لَهُ شُکْری
فَلَمْ یحْرِمْنی وَعَظُمَتْ خَطیئَتی فَلَمْ یفْضَحْنی وَرَانی عَلَی الْمَعاصی
فَلَمْ یشْهَرْنی یا مَنْ حَفِظَنی فی صِغَری یا مَنْ رَزَقَنی فی کِبَری
یا مَنْ اَیادیهِ عِنْدی لا تُحْصی وَنِعَمُهُ لا تُجازی
یا مَنْ عارَضَنی بِالْخَیرِ وَالاِْحْسانِ وَعارَضْتُهُ بِالاِْسائَهِ وَالْعِصْیانِ
یا مَنْ هَدانی لِلاْیمانِ مِنْ قَبْلِ اَنْ اَعْرِفَ شُکْرَ الاِْمْتِنانِ
یا مَنْ دَعَوْتُهُ مَریضاً فَشَفانی
وَ عُرْیاناً فَکَسانی وَجائِعاً فَاَشْبَعَنی وَعَطْشانَ فَاَرْوانی
وَذَلیلاً فَاَعَزَّنی وَجاهِلاً فَعَرَّفَنی وَوَحیداً فَکَثَّرَنی وَغائِباً فَرَدَّنی
وَمُقِلاًّ فَاَغْنانی وَمُنْتَصِراً فَنَصَرَنی وَغَنِیاً فَلَمْ یسْلُبْنی
وَاَمْسَکْتُ عَنْ جَمیعِ ذلِکَ فَابْتَدَاَنی فَلَکَ الْحَمْدُ
وَالشُّکْرُ یا مَنْ اَقالَ عَثْرَتی وَنَفَّسَ کُرْبَتی وَاَجابَ دَعْوَتی
وَسَتَرَ عَوْرَتی وَغَفَرَ ذُنُوبی وَبَلَّغَنی طَلِبَتی وَنَصَرَنی عَلی عَدُوّی
وَاِنْ اَعُدَّ نِعَمَکَ وَمِنَنَکَ وَکَرائِمَ مِنَحِکَ لا اُحْصیها یا مَوْلای
اَنْتَ الَّذی مَنَنْتَ اَنْتَ الَّذی اَنْعَمْتَ اَنْتَ الَّذی اَحْسَنْتَ
اَنْتَ الَّذی اَجْمَلْتَ اَنْتَ الَّذی اَفْضَلْتَ اَنْتَ الَّذی اَکْمَلْتَ
اَنْتَ الَّذی رَزَقْتَ اَنْتَ الَّذی وَفَّقْتَ اَنْتَ الَّذی اَعْطَیتَ
اَنْتَ الَّذی اَغْنَیتَ اَنْتَ الَّذی اَقْنَیتَ اَنْتَ الَّذی اوَیتَ
اَنْتَ الَّذی کَفَیتَ اَنْتَ الَّذی هَدَیتَ اَنْتَ الَّذی عَصَمْتَ
اَنْتَ الَّذی سَتَرْتَ اَنْتَ الَّذی غَفَرْتَ اَنْتَ الَّذی اَقَلْتَ
اَنْتَ الَّذی مَکَّنْتَ اَنْتَ الَّذی اَعْزَزْتَ اَنْتَ الَّذی اَعَنْتَ
اَنْتَ الَّذی عَضَدْتَ اَنْتَ الَّذی اَیدْتَ اَنْتَ الَّذی نَصَرْتَ
اَنْتَ الَّذی شَفَیتَ اَنْتَ الَّذی عافَیتَ اَنْتَ الَّذی اَکْرَمْتَ
تَبارَکْتَ وَتَعالَیتَ فَلَکَ الْحَمْدُ دآئِماً وَلَکَ الشُّکْرُ واصِباً اَبَداً
ثُمَّ اَنـَا یا اِلهی الْمُعْتَرِفُ بِذُنُوبی فَاغْفِرْها لی اَنـَا الَّذی اَسَاْتُ
اَنـَاالَّذی اَخْطَاْتُ اَنـَاالَّذی هَمَمْتُ اَنـَاالَّذی جَهِلْتُ
اَنـَاالَّذی غَفَلْتُ اَنـَا الَّذی سَهَوْتُ اَنـَا الَّذِی اعْتَمَدْتُ
اَنـَا الَّذی تَعَمَّدْتُ اَنـَا الَّذی وَعَدْتُ وَاَنـَاالَّذی اَخْلَفْتُ
اَنـَاالَّذی نَکَثْتُ اَنـَا الَّذی اَقْرَرْتُ اَنـَا الَّذِی اعْتَرَفْتُ بِنِعْمَتِکَ عَلَی
وَعِنْدی وَاَبوُءُ بِذُنُوبی فَاغْفِرْها لی یا مَنْ لا تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبادِهِ
وهُوَ الَغَنِی عَنْ طاعَتِهِمْ وَالْمُوَفِّقُ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْهُمْ بِمَعُونَتِهِ
وَرَحْمَتِهِ فَلَکَ الْحَمْدُ اِلـهی وَسَیدی اِلـهی اَمَرْتَنی فَعَصَیتُکَ
وَنَهَیتَنی فَارْتَکَبْتُ نَهْیکَ فَاَصْبَحْتُ لا ذا بَرآءَهٍ لی فَاَعْتَذِرَُ
وَلاذا قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ فَبِأَی شَیءٍ اَسْتَقْبِلُکَ یا مَوْلای اَبِسَمْعی
اَمْ بِبَصَری اَمْ بِلِسانی اَمْ بِیدی اَمْ بِرِجْلی اَلـَیسَ کُلُّها نِعَمَکَ عِندی
وَبِکُلِّها عَصَیتُکَ یا مَوْلای فَلَکَ الْحُجَّهُ وَالسَّبیلُ عَلَی
یا مَنْ سَتَرَنی مِنَ الاْباءِ وَالاُْمَّهاتِ اَنْ یزجُرُونی وَمِنَ الْعَشائِرِ وَالاِْخْوانِ
اَنْ یعَیرُونی وَمِنَ السَّلاطینِ اَنْ یعاقِبُونی وَلَوِ اطَّلَعُوا یا مَوْلای
عَلی مَا اطَّلَعْتَ عَلَیهِ مِنّی اِذاً ما اَنْظَرُونی وَلَرَفَضُونی
وَقَطَعُونی فَها اَنـَا ذا یا اِلـهی بَینَ یدَیکَ یا سَیدی
خاضِعٌ ذَلیلٌ حَصیرٌ حَقیرٌ لا ذُو بَرآئَهٍ فَاَعْتَذِرَُ
وَلا ذُو قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ وَلا حُجَّهٍ فَاَحْتَجَُّ بِها
وَلا قائِلٌ لَمْ اَجْتَرِحْ وَلَمْ اَعْمَلْ سُوَّءاً وَما عَسَی الْجُحُودَ
وَلَوْ جَحَدْتُ یا مَوْلای ینْفَعُنی کَیفَ وَاَنّی ذلِکَ
وَجَوارِحی کُلُّها شاهِدَهٌ عَلَی بِما قَدْ عَمِلْتُ
وَعَلِمْتُ یقیناً غَیرَ ذی شَکٍّ اَنَّکَ سآئِلی مِنْ عَظایمِ الاُْمُورِ
وَاَنَّکَ الْحَکَمُ الْعَدْلُ الَّذی لا تَجُورُ وَعَدْلُکَ مُهْلِکی
وَمِنْ کُلِّ عَدْلِکَ مَهْرَبی فَاِنْ تُعَذِّبْنی
یا اِلـهی فَبِذُنُوبی بَعْدَ حُجَّتِکَ عَلَی وَاِنْ تَعْفُ عَنّی
فَبِحِلْمِکَ وَجُودِکَ وَکـَرَمـِکَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّی کـُنـْتُ مـِنَ الظّالِمـیـنَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الْمُوَحِّدینَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الْخـاَّئِفـیـنَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّی کـُنـْتُ مـِنَ الْوَجـِلیـنَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الرَّاجینَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الرّاغِبینَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الْمُهَلِّلینَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّی کـُنـْتُ مـِن السـّـاَّئِلیـنَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الْمُسَبِّحینَ
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْح انَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الْمُکَبِّرینَ
لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ رَبّی وَرَبُّ اباَّئِی الاَْوَّلینَ
اَللّهُمَّ هذا ثَنائی عَلَیکَ مُمَجِّداً وَاِخْلاصی لِذِکْرِکَ مُوَحِّداً
وَاِقْراری بِـالائِکَ مُعَدِّداً وَاِنْ کُنْتُ مُقِرّاً اَنّی لَمْ اُحْصِها لِکَثْرَتِها
وَسُبُوغِها وَتَظاهُرِها وَتَقادُمِها اِلی حادِثٍ ما لَمْ تَزَلْ تَتَعَهَّدُنی بِهِ
مَعَها مُنْذُ خَلَقْتَنی وَبَرَاْتَنی مِنْ اَوَّلِ الْعُمْرِ مِنَ الاِْغْنآءِ مِنَ الْفَقْرِ
وَکَشْفِ الضُّرِّ وَتَسْبیبِ الْیسْرِ وَدَفْعِ الْعُسْرِ وَتَفریجِ الْکَرْبِ
وَالْعافِیهِ فِی الْبَدَنِ وَالسَّلامَهِ فِی الدّینِ وَلَوْ رَفَدَنی عَلی قَدْرِ
ذِکْرِ نِعْمَتِکَ جَمیعُ الْعالَمینَ مِنَ الاَْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ ما قَدَرْتُ
وَلاهُمْ عَلی ذلِکَ تَقَدَّسْتَ وَتَعالَیتَ مِنْ رَبٍّ کَریمٍ عَظیمٍ رَحیمٍ
لا تُحْصی الاَّؤُکَ وَ لا یبْلَغُ ثَنآؤُکَ وَلا تُکافِی نَعْمآؤُکَ
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَتْمِمْ عَلَینا نِعَمَکَ وَاَسْعِدْنا بِطاعَتِکَ
سُبْحانَکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَللَّهُمَّ اِنَّکَ تُجیبُ الْمُضْطَرَّ وَتَکْشِفُ السُّوَّءَ
وَتُغیثُ الْمَکْرُوبَ وَتَشْفِی السَّقیمَ وَتُغْنِی الْفَقیرَ
وَتَجْبُرُ الْکَسیرَ وَتَرْحَمُ الصَّغیرَ وَتُعینُ الْکَبیرَ
وَلَیسَ دُونَکَ ظَهیرٌ وَلا فَوْقَکَ قَدیرٌ وَاَنْتَ الْعَلِی الْکَبیرُ
یا مُطْلِقَ الْمُکَبَّلِ الاَْسیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ
یا عِصْمَهَ الْخآئِفِ الْمُسْتَجیرِ یا مَنْ لا شَریکَ لَهُ وَلا وَزیرَ
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَعْطِنی فی هذِهِ الْعَشِیهِ
اَفْضَلَ ما اَعْطَیتَ وَاَنـَلْتَ اَحَداً مِنْ عِبادِکَ مِنْ نِعْمَهٍ تُولیها
وَ الاَّءٍ تُجَدِّدُه اوَبَلِیهٍ تَصْرِفُه ا وَکُرْبَهٍ تَکْشِفُها وَ دَعْوَهٍ تَسْمَعُها
وَحَسَنَهٍ تَتَقَبَّلُها وَسَیئَهٍ تَتَغَمَّدُها اِنَّکَ لَطیفٌ بِما تَشاَّءُ خَبیرٌ
وَعَلی کُلِّشَیءٍ قَدیرٌ اَللَّهُمَّ اِنَّکَ اَقْرَبُ مَنْ دُعِی وَاَسْرَعُ مَنْ اَجابَ
وَاَکْرَمُ مَنْ عَفی وَاَوْسَعُ مَنْ اَعْطی وَاَسْمَعُ مَنْ سُئِلَ یا رَحمنَ الدُّنْیا وَالاْ خِرَهِ
وَرحیمَهُما لَیسَ کَمِثْلِکَ مَسْئُولٌ وَلا سِواکَ مَاْمُولٌ دَعَوْتُکَ
فَاَجَبْتَنی وَسَئَلْتُکَ فَاَعْطَیتَنی وَرَغِبْتُ اِلَیکَ فَرَحِمْتَنی
وَ وَثِقْتُ بِکَ فَنَجَّیتَنی وَفَزِعْتُ اِلَیکَ فَکَفَیتَنی
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ وَنَبِیکَ
وَعَلی الِهِ الطَّیبینَ الطّاهِرینَ اَجْمَعینَ
وَتَمِّمْ لَنا نَعْمآئَکَ وَهَنِّئْنا عَطآئَکَ وَاکْتُبْنا لَکَ شاکِرینَ
وَلاِ لاَّئِکَ ذاکِرینَ امینَ امینَ رَبَّ الْعالَمینَ
اَللّهُمَّ یا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَوَقَدَرَ فَقَهَرَ وَعُصِی فَسَتَرَ
وَاسْتُغْفِرَ فَغَفَرَ یا غایهَ الطّالِبینَ الرّاغِبینَ وَمُنْتَهی اَمَلِ الرّاجینَ
یا مَنْ اَحاطَ بِکُلِّ شَیءٍ عِلْماً وَوَسِعَ الْمُسْتَقیلینَ رَاْفَهً وَرَحْمَهً وَحِلْماً
اَللّهُمَّ اِنّا نَتَوَجَّهُ اِلَیکَ فی هذِهِ الْعَشِیهِ الَّتی شَرَّفْتَها وَعَظَّمْتَها
بِمُحَمَّدٍ نَبِیکَ وَرَسُولِکَ وَخِیرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَاَمینِکَ عَلی وَحْیکَ
الْبَشیرِ النَّذیرِ السِّراجِ الْمُنیرِ الَّذی اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَی الْمُسْلِمینَ
وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَهً لِلْعالَمینَ
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ کَما مُحَمَّدٌ اَهْلٌ لِذلِکَ مِنْکَ
یا عَظیمُ فَصَـلِّ عَلَیـهِ وَعَلی الِهِ الْمُنْتَجَبیـنَ الطَّیبیـنَ الطّاهِرینَ اَجْمَعینَ
وَتَغَمَّدْنا بِعَفْوِکَ عَنّا فَاِلَیکَ عَجَّتِ الاَْصْواتُ بِصُنُوفِ اللُّغاتِ فَاجْعَلْ لَنَا
اَللّهُمَّ فی هذِهِ الْعَشِیهِ نَصیباً مِنْ کُلِّ خَیرٍ تَقْسِمُهُ بَینَ عِبادِکَ
وَنُورٍ تَهْدی بِهِ وَرَحْمَهٍ تَنْشُرُها
و بَرَکَهٍ تُنْزِلُها وَ عافِیهٍ تُجَلِّلُها وَرِزْقٍ تَبْسُطُهُ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
اَللَّهُمَّ اَقْلِبْنا فی هذَا الْوَقْتِ مُنْجِحینَ مُفْلِحینَ مَبْرُورینَ غانِمینَ
وَلاتَجْعَلْنا مِنَ الْقانِطینَ وَلا تُخْلِنا مِنْ رَحْمَتِکَ وَلا تَحْرِمْنا
ما نُؤَمِّلُهُ مِنْ فَضْلِکَ وَلا تَجْعَلْنا مِنْ رَحْمَتِکَ مَحْرُومینَ
وَلا لِفَضْلِ ما نُؤَمِّلُهُ مِنْ عَطآئِکَ قانِطینَ وَلا تَرُدَّنا خائِبینَ
وَلا مِنْ بابِکَ مَطْرُودینَ یا اَجْوَدَ الاَْجْوَدینَ وَاَکْرَمَ الاَْکْرَمینَ اِلَیکَ
اَقْبَلْنا مُوقِنینَ وَلِبَیتِکَ الْحَرامِ امّینَ قاصِدینَ فَاَعِنّا عَلی مَناسِکِنا
وَاَکْمِلْ لَنا حَجَّنا وَاعْفُ عَنّا وَعافِنا فَقَدْ مَدَدْنا اِلَیکَ اَیدِینا
فَهِی بِذِلَّهِ الاِْعْتِرافِ مَوْسُومَهٌ اَللّهُمَّ فَاَعْطِنا فی هذِهِ الْعَشِیهِ ما سَئَلْناکَ
وَ اکْفِنا مَا اسْتَکْفَیناکَ فَلا کافِی لَنا سِواکَ
وَلا رَبَّ لَنا غَیرُکَ نافِذٌ فینا حُکْمُکَ مُحیطٌ بِنا عِلْمُکَ عَدْلٌ فینا
قَضآؤُکَ اِقْضِ لَنَا الْخَیرَ وَاجْعَلْنا مِنْ اَهْلِ الْخَیرِ
اَللّهُمَّ اَوْجِبْ لَنا بِجُودِکَ عَظیمَ الاَْجْرِ وَکَریمَ الذُّخْرِ
وَدَوامَ الْیسْرِ وَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا اَجْمَعینَ وَلا تُهْلِکْنا مَعَ الْهالِکینَ
وَلا تَصْرِفْ عَنّا رَاْفَتَکَ وَرَحْمَتَکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
اَللّهُمَّ اجْعَلْنا فی هذَا الْوَقْتِ مِمَّنْ سَئَلَکَ
فَاَعْطَیتَهُ وَشَکَرَکَ فَزِدْتَهُ وَتابَ اِلَیکَ فَقَبِلْتَهُ وَتَنَصَّلَ اِلَیکَ مِنْ ذُنُوبِهِ کُلِّها
فَغَفَرْتَها لَهُ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ اَللّهُمَّ وَنَقِّنا وَسَدِّدْنا
وَاقْبَلْ تَضَرُّعَنا یا خَیرَ مَنْ سُئِلَ وَیا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ
یا مَنْ لا یخْفی عَلَیهِ اِغْماضُ الْجُفُونِ وَلا لَحْظُ الْعُیونِ
وَلا مَا اسْتَقَرَّ فِی الْمَکْنُونِ وَلا مَا انْطَوَتْ عَلَیهِ مُضْمَراتُ الْقُلُوبِ
اَلا کُلُّ ذلِکَ قَدْ اَحْصاهُ عِلْمُکَ وَوَسِعَهُ حِلْمُکَ سُبْحانَکَ وَتَعالَیتَ
عَمّا یقُولُ الظّالِمُونَ عُلُوّاً کَبیراً تُسَبِّحُ لَکَ السَّمواتُ السَّبْعُ وَالاَْرَضُونَ
وَمَنْ فیهِنَّ وَاِنْ مِنْ شَیءٍ اِلاّ یسَبِّحُ بِحَمْدِکَ، فَلَکَ الْحَمْدُ وَالْمَجْدُ
وَعُلُوُّ الْجَدِّ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ وَالْفَضْلِ وَالاِْنْعامِ وَالاَْیادِی الْجِسامِ
وَاَنْتَ الْجَوادُ الْکَریمُ الرَّؤُوفُ الرَّحیمُ اَللَّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَی مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ
وَعافِنی فی بَدَنی وَدینی وَ امِنْ خَوْفی وَاَعْتِقْ رَقَبَتی مِنَ النّارِ
اَللّهُمَّ لا تَمْکُرْ بی وَلا تَسْتَدْرِجْنی وَلا تَخْدَعْنی وَادْرَءْ عَنّی شَرَّ فَسَقَهِ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ.
در این قسمت از دعا امام (ع) به آسمان نگاه کرد و در حالی که گریه می گرد و با صدای بلند گفت:
یا اَسْمَعَ السّامِعینَ یا اَبْصَرَ النّاظِرینَ وَیا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ
وَیا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ السّادَهِ الْمَیامینِ
وَاَسْئَلُکَ اَللّهُمَّ حاجَتِی الَّتی اِنْ اَعْطَیتَنیها لَمْ یضُرَّنی ما مَنَعْتَنی
وَاِنْ مَنَعْتَنیها لَمْ ینْفَعْنی ما اَعْطَیتَنی اَسْئَلُکَ فَکاکَ رَقَبَتی مِنَ النّارِ
لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لَکَ الْمُلْکُ وَلَکَ الْحَمْدُ
وَاَنْتَ عَلی کُلِّشَیءٍ قَدیرٌ یا رَبُِّ یا رَبُِّ.
در این قسمت از دعا امام (ع) پیوسته یا ربّ می گفت و همه اطرافیان به دعای ایشان گوش می دادند و آمین می گفتند و با آن حضرت می ریختند. آفتاب که غروب کرد زادوتوشه خود را برداشته و به سوی مشعرالحرام حرکت کردند.
کفعمی در کتاب بلدالامین دعای عرفه حضرت سیدالشهداء (ع) را تا این قسمت ذکر نموده و علامه مجلسی هم در کتاب زادالعماد این دعیا عرفه را مطابق روایت کفعمی نقل نموده است ولی سید ابن طاووس در کتاب اقبال، پس از یا ربّ، یا ربّ، یا ربّ این گونه اضافه کی کند که:
اِلـهی اَنـَا الْفَقیرُ فی غِنای فَکَیفَ لا اَکُونُ فَقیراً فی فَقْری
اِلـهی اَنـَا الْجاهِلُ فی عِلْمی فَکَیفَ لا اَکُونُ جَهُولاً فی جَهْلی
اِلـهی اِنَّ اخْتِلافَ تَدْبیرِکَ وَسُرْعَهَ طَوآءِ مَقادیرِکَ مَنَعا عِبادَکَ الْعارِفینَ
بِکَ عَنْ السُّکُونِ اِلی عَطآءٍ وَالْیاءْسِ مِنْکَ فی بَلاَّءٍ
اِلهی مِنّی ما یلیقُ بِلُؤْمی وَمِنْکَ ما یلیقُ بِکَرَمِکَ
اِلهی وَصَفْتَ نَفْسَکَ بِاللُّطْفِ وَ الرأفَة لی قَبْلَ وُجُودِ ضَعْفی
اَفَتَمْنَعُنی مِنْهُما بَعْدَ وُجُودِ ضَعْفی اِلهی اِنْ ظَهَرَتِ الْمَحاسِنُ مِنّی
فَبِفَضْلِکَ وَلَکَ الْمِنَّهُ عَلَی وَاِنْ ظَهَرَتِ الْمَساوی مِنّی فَبِعَدْلِکَ
وَلَکَ الْحُجَّهُ عَلَی اِلهی کَیفَ تَکِلُنی وَقَدْ تَکَفَّلْتَ لی وَکَیفَ اُضامُ
وَاَنْتَ النّاصِرُ لی اَمْ کَیفَ اَخیبُ
وَاَنْتَ الْحَفِی بی ها اَنـَا اَتَوَسَّلُ اِلَیکَ بِفَقْری اِلَیکَ وَکَیفَ اَتَوَسَّلُ اِلَیکَ
بِما هُوَ مَحالٌ اَنْ یصِلَ اِلَیکَ اَمْ کَیفَ اَشْکوُ اِلَیکَ حالی وَهُوَ لا یخْفی عَلَیکَ
اَمْ کَیفَ اُتَرْجِمُ بِمَقالی وَ هُوَ مِنَکَ بَرَزٌ اِلَیکَ اَمْ کَیفَ تُخَیبُ ااقتصادی
وَهِی قَدْ وَفَدَتْ اِلَیکَ اَمْ کَیفَ لا تُحْسِنُ اَحْوالی وَبِکَ قامَتْ
اِلهی ما اَلْطَفَکَ بی مَعَ عَظیمِ جَهْلی وَ ما اَرْحَمَکَ بی مَعَ قَبیحِ فِعْلی
اِلهی ما اَقْرَبَکَ مِنّی وَاَبْعَدَنی عَنْکَ وَ ما اَرْاَفَکَ بی فَمَا الَّذی یحْجُبُنی عَنْکَ
اِلهی عَلِمْتُ بِاخْتِلافِ الاَثارِ وَتَنقُّلاتِ الاَْطْوارِ اَنَّ مُرادَکَ مِنّی اَنْ تَتَعَرَّفَ اِلَی
فی کُلِّشَیءٍ حَتّی لا اَجْهَلَکَ فی شَیءٍ اِلهی کُلَّما اَخْرَسَنی لُؤْمی
اَنْطَقَنی کَرَمُکَ وَکُلَّما ایسَتْنی اَوْصافی اَطْمَعَتْنی مِنَنُکَ
اِلهی مَنْ کانَتْ مَحاسِنُهُ مَساوِی فَکَیفَ لا تَکُونُ مَساویهِ مَساوِی
وَمَنْ کانَتْ حَقایقُهُ دَعاوِی فَکَیفَ لا تَکُونُ دَعاویهِ دَعاوِی
اِلهی حُکْمُکَ النّافِذُ وَمَشِیتُکَ الْقاهِرَهُ لَمْ یتْرُکا لِذی مَقالٍ مَقالاً
وَلا لِذی حالٍ حالاً اِلهی کَمْ مِنْ طاعَهٍ بَنَیتُها وَحالَهٍ شَیدْتُها
هَدَمَ اعْتِمادی عَلَیها عَدْلُکَ بَلْ اَقالَنی مِنْها فَضْلُکَ
اِلهی اِنَّکَ تَعْلَمُ اَنّی وَاِنْ لَمْ تَدُمِ الطّاعَهُ مِنّی فِعْلاً جَزْماً فَقَدْ دامَتْ
مَحَبَّهً وَعَزْماً اِلهی کَیفَ اَعْزِمُ وَاَنْتَ الْقاهِرُ وَکَیفَ لا اَعْزِمُ وَاَنْتَ الاْمِرُ
اِلهی تَرَدُّدی فِی الاْ ثارِ یوجِبُ بُعْدَ الْمَزارِ فَاجْمَعْنی عَلَیکَ
بِخِدْمَهٍ تُوصِلُنی اِلَیکَ کَیفَ یسْتَدَلُّ عَلَیکَ بِما هُوَ فی وُجُودِهِ
مُفْتَقِرٌ اِلَیکَ اَیکُونُ لِغَیرِکَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَیسَ لَکَ حَتّی یکُونَ
هُوَ الْمُظْهِرَ لَکَ مَتی غِبْتَ حَتّی تَحْتاجَ اِلی دَلیلٍ یدُلُّ عَلیکَ
وَمَتی بَعُدْتَ حَتّی تَکُونَ الاْ ثارُ هِی الَّتی تُوصِلُ اِلَیکَ عَمِیتْ
عَینٌ لا تَراکَ عَلَیها رَقیباً وَخَسِرَتْ صَفْقَهُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّکَ نَصیباً
اِلهی اَمَرْتَ بِالرُّجُوعِ اِلَی الاْ ثارِ فَارْجِعْنی اِلَیکَ بِکِسْوَهِ الاَْنْوارِ
وَهِدایهِ الاِْسْتِبصارِ حَتّی اَرْجِعَ اِلَیکَ مِنْها کَما دَخَلْتُ اِلَیکَ مِنْها مَصُونَ
السِّرِّ عَنِ النَّظَرِ اِلَیها وَمَرْفُوعَ الْهِمَّهِ عَنِ الاِْعْتِمادِ عَلَیها
اِنَّکَ عَلی کُلِّشَی قَدیرٌ اِلهی هذا ذُلّی ظاهِرٌ بَینَ یدَیکَ
وَهذا حالی لا یخْفی عَلَیکَ مِنْکَ اَطْلُبُ الْوُصُولَ اِلَیکَ
وَبِکَ اَسْتَدِلُّ عَلَیکَ فَاهْدِنی بِنُورِکَ اِلَیکَ وَاَقِمْنی بِصِدْقِ الْعُبُودِیهِ بَینَ یدَیکَ
اِلهی عَلِّمْنی مِنْ عِلْمِکَ الْمَخْزُونِ وَصُنّی بِسِتْرِکَ الْمَصُونِ
اِلهی حَقِّقْنی بِحَقائِقِ اَهْلِ الْقُرْبِ وَاسْلُکْ بی مَسْلَکَ اَهْلِ الْجَذْبِ
اِلهی اَغْنِنی بِتَدْبیرِکَ لی امعَنْ تَدْبیری وَبِاخْتِیارِکَ عَنِ اخْتِکمک وَاَوْقِفْنی عَلی مَـراکِـزِ اضْطِراری
اِلـهی اَخْرِجْنی مِنْ ذُلِّ نَفْسی وَطَهِّرْنی مِنْ شَکّـی
وَشِرْکی قَبْلَ حُلُولِ رَمْسی بِکَ اَنْتَصِرُ فَانْصُرْنی وَعَلَیکَ اَتَوَکَّلُ
فَلا تَکِلْنی وَاِیاکَ اَسْئَلُ فَلا تُخَیبْنی وَفی فَضْلِکَ اَرْغَبُ فَلا تَحْرِمْنی
وَبِجَنابِکَ اَنْتَسِبُ فَلا تُبْعِدْنی وَبِبابِکَ اَقِفُ فَلا تَطْرُدْنی
اِلهی تَقَدَّسَ رِضاکَ اَنْ یکُونَ لَهُ عِلَّهٌ مِنْکَ فَکَیفَ یکُونُ لَهُ عِلَّهٌ مِنّی
اِلـهی اَنْتَ الْغَنِی بِذاتِکَ اَنْ یصِلَ اِلَیکَ النَّفْعُ مِنْکَ فَکَیفَ لا تَکُونُ غَنِیاً عَنّی
اِلهی اِنَّ الْقَضآءَ وَالْقَدَرَ یمَنّینی وَاِنَّ الْهَوی بِوَثائِقِ الشَّهْوَهِ اَسَرَنی
فَکُنْ اَنْتَ النَّصیرَ لی حَتّی تَنْصُرَنی وَتُبَصِّرَنی وَاَغْنِنی بِفَضْلِکَ
حَتّی اَسْتَغْنِی بِکَ عَنْ طَلَبی اَنْتَ الَّذی اَشْرَقْتَ الاَْنْوارَ فی قُلُوبِ اَوْلِیآئِکَ
حَتّی عَرَفُوکَ وَوَحَّدُوکَ وَاَنْتَ الَّذی اَزَلْتَ الاَْغْیارَ عَنْ قُلُوبِ اَحِبّائِکَ
حَتّی لَمْ یحِبُّوا سِواکَ وَلَمْ یلْجَئُوا اِلی غَیرِکَ اَنْتَ الْمُوْنِسُ لَهُمْ حَیثُ
اَوْحَشَتْهُمُ الْعَوالِمُ وَاَنْتَ الَّذی هَدَیتَهُمْ حَیثُ اسْتَبانَتْ لَهُمُ الْمَعالِمُ
ماذا وَجَدَ مَنْ فَقَدَکَ وَمَا الَّذی فَقَدَ مَنْ وَجَدَکَ لَقَدْ خابَ مَنْ رَضِی دُونَکَ بَدَلاً
وَلَقَدْ خَسِرَ مَنْ بَغی عَنْکَ مُتَحَوِّلاً کَیفَ یرْجی سِواکَ وَاَنْتَ ما قَطَعْتَ الاِْحْسانَ
وَکَیفَ یطْلَبُ مِنْ غَیرِکَ وَاَنْتَ ما بَدَّلْتَ عادَهَ الاِْمْتِنانِ
یا مَنْ اَذاقَ اَحِبّآئَهُ حَلاوَهَ الْمُؤ انَسَهِ فَقامُوا بَینَ یدَیهِ مُتَمَلِّقینَ
وَیا مَنْ اَلْبَسَ اَوْلِیائَهُ مَلابِسَ هَیبَتِهِ فَقامُوا بَینَ یدَیهِ مُسْتَغْفِرینَ
اَنْتَ الذّاکِرُ قَبْلَ الذّاکِرینَ وَاَنْتَ الْبادی بِالاِْحْسانِ قَبْلَ تَوَجُّهِ الْعابِدینَ
وَاَنْت الْجَوادُ بِالْعَطآءِ قَبْلَ طَلَبِ الطّالِبینَ وَاَنْتَ الْوَهّابُ
ثُمَّ لِما وَهَبْتَ لَنا مِنَ الْمُسْتَقْرِضینَ
اِلـهی اُطْلُبْنی بِرَحْمَتِکَ حَتّی اَصِلَ اِلَیکَ وَاجْذِبْنی بِمَنِّکَ حَتّی اُقْبِلَ عَلَیکَ
اِلـهی اِنَّ رَجآئی لا ینْقَطِعُ عَنْکَ وَاِنْ عَصَیتُکَ کَما اَنَّ خَوْفی لا یزایلُنی
وَاِنْ اَطَعْتُکَ فَقَدْ دَفَعَتْنِی الْعَوالِمُ اِلَیکَ وَقَدْ اَوْقَعَنی عِلْمی بِکَرَمِکَ عَلَیکَ
اِلهی کَیفَ اَخیبُ وَاَنْتَ اَمَلی اَمْ کَیفَ اُهانُ وَعَلَیکَ مُتَّکَلی
اِلـهی کَیفَ اَسْتَعِزُّ وَفِی الذِّلَّهِ اَرْکَزْتَنی اَمْ کَیفَ لا اَسْتَعِزُّ وَاِلَیکَ نَسَبْتَنی
اِلـهی کَیفَ لا اَفْتَقِرُ وَاَنْتَ الَّذی فِی الْفُقَرآءِ اَقَمْتَنی
اَمْ کَیفَ اَفْتَقِرُ وَاَنْتَ الَّذی بِجُودِکَ اَغْنَیتَنی وَاَنْتَ الَّذی لا اِلهَ غَیرُکَ
تَعَرَّفْتَ لِکُلِّ شَیءٍ فَما جَهِلَکَ شَیءٌ وَاَنْتَ الَّذی تَعَرَّفْتَ اِلَی فی کُلِّ شَیءٍ
فَرَاَیتُکَ ظاهِراً فی کُلِّ شَیءٍ وَ اَنْتَ الظّاهِرُ لِکُلِّ شَیءٍ
یا مَنِ اسْتَوی بِرَحْمانِیتِهِ فَصارَ الْعَرْشُ غَیباً فی ذاتِهِ مَحَقْتَ الاْثارَ بِالاْثارِ
وَ مَحَوْتَ الاَْغْیارَ بِمُحیطاتِ اَفْلاکِ الاَْنْوارِ یا مَنِ احْتَجَبَ فی سُرادِقاتِ عَرْشِهِ
عَنْ اَنْ تُدْرِکَهُ الاَْبْصارُ یا مَنْ تَجَلّی بِکَمالِ بَهآئِهِ فَتَحَقَّقَتْ عَظَمَتُهُ الاِْسْتِوآءَ
کَیفَ تَخْفی وَاَنْتَ الظّاهِرُ اَمْ کَیفَ تَغیبُ وَاَنْتَ الرَّقیبُ الْحاضِرُ
اِنَّکَ عَلی کُلِّشَیءٍ قَدیرٌ وَالْحَمْدُ لله وَحْدَهُ.
در آخر روز عرفه دعای زیر را بخوانید:
یَا رَبِّ إِنَّ ذُنُوبِی لا تَضُرُّکَ وَ إِنَّ مَغْفِرَتَکَ لِی لا تَنْقُصُکَ
فَأَعْطِنِی مَا لا یَنْقُصُکَ وَ اغْفِرْ لِی مَا لا یَضُرُّکَ
و بگویید:
اللَّهُمَّ لا تَحْرِمْنِی خَیْرَ مَا عِنْدَکَ لِشَرِّ مَا عِنْدِی
فَإِنْ أَنْتَ لَمْ تَرْحَمْنِی بِتَعَبِی وَ نَصَبِی فَلا تَحْرِمْنِی أَجْرَ الْمُصَابِ عَلَی مُصِیبَتِهِ.
منبع: setare.com