آشنایی با دیدنی های مراکش، گوهر پنهان آفریقا - زرین گراف

مراکش شهری است که به علت قرمز بودن اغلب ساختمان ها و بناها، آن را شهر سرخ یا حمرا می نامند. این شهر شلوغ یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری مراکش است. مرکز این شهر که آن را Medina of Marrakesh می نامند، در سال 1985 جزو منطقه ها تحت حمایت یونسکو عایدی. این شهر جاذبه های بسیار زیادی برای تماشا دارد و گردشگرانی که به آثار تاریخی، فرهنگ و آداب و رسوم علاقه دارند، حتما باید سری به این شهر پرهیاهو بزنند.

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با bestcanadatours.com مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

المراوید کوبا (Almoravid Koubba)

در طول قرن 12 المراوید کوبا با نام Koubba Baadiyn نیز شناخته می شد. المراوید کوبا را می توان قدیمی ترین بنای تاریخی مراکش نامید که در قرن 12 و در دوران سلطنت علی بن یوسف ساخته شده است. اگرچه دقیقا معلوم نیست از این بنا چه استفاده ای می شد، بعضی از کارشناسان حدس می زنند که شاید وضوخانه مسجدی بود که زمانی در کنار این بنا قرار داشت. طراحی ساده بیرونی آن (ساختمانی چهار گوش با گنبدی روی آن) معماری و زیبایی جالب و بسیار زیبای آن را با سقفی پوشیده از نقوش المراوید، پوشانده است. کوبا جزو معدود سازه هایی است که از خرابی و ویرانی شهر به وسیله فاتحان المحاد، کسانی که بسیاری از میراث معماری متعلق به اوایل دوران المراوید را تخریب کردند، توانست سالم بماند.

باغ ماژورل (Majorelle Gardens)

این باغ های سرسبز گرمسیری پر از گل های کاکتوس، درختان نخل و سرخس بوده و کار نقاشی به نام ژاک ماژورل است. این نقاش اهل شهر نانسی در فرانسه بود و به دلایلی (بهداشت و سلامتی) به مراکش آمده بود و به علت نقاشی زندگی مردم محلی مراکش، بسیار معروفیت یافت. مشهورترین اثر او این باغ و نوعی رنگ آبی است که امروزه به نام آبی ماژورلی شناخته می گردد. این باغ استودیوی ماژورل بود و جایی که او در آن زندگی می کرد. بعد از مرگ ماژورل در سال 1962، طراح مد فوانسوی به نام Yves St Laurent این ملک را خرید و پس از مرگ وی در سال 2008، خاکستر او در باغ پخش شد. یک عمارت کوچک در این باغ مجموعه ای کوچک اما مجذوب نماینده از هنر اسلامی را به نمایش گذاشته است.

باغ مارانا (Manara Gardens)

این باغ در مرکز شهر، همانند حباب پنهانی از آرامش در قلب مراکش است. اینجا یکی از محبوب ترین جاها برای مردم محلی است تا از فشار و شلوغی زندگی شهری فاصله گرفته از آرامش و محیط آرام آن لذت ببرند. استخر بزرگی در وسط این باغ قرار گرفته است که یک عمارت زیبا هم دارد. این عمارت دقیقا در کنار آب قرار گرفته و در قرن 19 میلادی ساخته شده است. برای بسیاری از خانواده های مراکشی، باغ ها مراکز پیک نیک است و آخر هفته ها می تواند مکان مناسبی برای بازدید از زندگی مردم محلی و خانوادگی مراکشی باشد.

گذرگاه باریک Tizi-nTest

در کشور شلوغی که پر از منظره ها جاده ای بسیار زیبا است، گذرگاهی مانند Tizi-nTest در میان دیگر مکان ها برجسته تر به نظر می رسد. این جاده های پرپیچ و خم میان کوه ها به سمت جنوب مراکش، تارودانت (Taroudant) کشیده شده اند. این راه ها مجموعه ای گیج نماینده از مسیرهای پرپیچ وخم است که ممکن است کسانی را که حس خوبی به ارتفاع ندارند، به لرزه بیندازد. منظره ها کوهستانی در طول این مسیر، بسیار باشکوه است.

بازارهای شهر قدیمی (سوق های مدینه)

برای بسیاری از بازتماشامایندگان، محله های پرپیچ وخم مدینه (مرکز شهر قدیمی) برترین جاذبه این شهر است. کوچه های تنگ و باریک، شهر فرنگی از رنگ ها، بوها و صداها است و می تواند مهم ترین بخش سفر شما به این شهر باشد. همانطور که می توانید در میان شلوغی این کوچه و بازارها قدم بزنید، فرصت های خرید زیادی برایتان پیش می آید که باید آماده چانه زدن شده و خرید خوبی داشته باشید. خریداران نباید بازار Babouche (بازار کفش)، بازار Chouari (نجاری)، بازار El-Attarine (عطر و ادویه) و بازار Cherratine (چرم) را از دست بدهند. در سمت غربی بازار اصلی، در انتهای خیابان Bab Debbagh می توانید دباغ خانه های مراکش را پیدا می کنید که در آن ها هنوز پوست حیوانات به روش های قدیمی پاک شده و پیرایش می گردد.

Djemaa El Fna

این میدان بزرگ در ورودی شهر قدیمی، مرکز زندگی در مراکش است. Djemaa El Fna مرکز پرجنب وجوش فروش اشیای کهنه و قدیمی، نوازنده ها، قصه گوها، پیش گوا و مارگیرها است که گویی هرگز از کار ننشسته و استراحت نمی نمایند. اینجا طیف کاملی از زندگی مراکشی ها را در برابر چشمان شما به نمایش می گذارد. اگر از شلوغی و سر و صدا خسته شدید، می توانید به یکی از کافه ها یا رستوران ها در پشت بام ها پناه برده و این صحنه شلوغ و پرهیاهو را از بالا نظاره کنید.

مسجد کوتوبیا (Koutoubia)

مسجد کوتوبیا با مناره ی 70 متری اش، مشهورترین جاذبه تماشای مراکش است که از هر سمت، از فاصله چند کیلومتری قابل مشاهده است. افسانه محلی مراکشی می گوید که زمانی که این مسجد ساخته شد، موذن این مسجد باید کور می بود، چون ارتفاع بسیار زیاد مناره های مسجد باعث شده بود که از آن ارتفاع، حرم سرای حاکم دیده گردد. این مسجد در سال 1162 ساخته شد و یکی از بزرگ ترین دستاوردهای المحاد معمار بود. کسانی که مسلمان نیستند، اجازه ورود به داخل مسجد و جایی که نماز برگزار می گردد را ندارند.

مدرسه بن یوسف

مدرسه بن یوسف در سال 1565 به وسیله سلسله سعدیان ساخته شد. این مدرسه که مرکز آموزش علوم دینی بود، بزرگ ترین دانشگاه الهیات مراکش است. کلاس های این مدرسه و اتاق هایی که دانش آموزان در آن می ماندند (حدود 900 دانش آموز در آن موقع در این مدرسه درس خواندند) در دورتادور یک حیاط داخلی کوچک، به سبک معماری اسلامی معمول قرار گرفته است. کاشی کاری های بسیار زیبای مراکشی، سقفی از چکنده سنگ و کتیبه هایی به خط کوفی را می توانید در سراسر ساختمان و قسمت داخلی بنا مشاهده کنید و تمامی این ها دست در دست هم داده اند تا این مدرسه را به یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری مرکز شهر قدیمی مراکش تبدیل نمایند.

مقبره های سعدیان

قبرستانی که قدمت آن به قرن 16 میلادی می رسد، 66 تن از اعضای خاندان سعدیان را در دل خود جای داده است؛ این خاندان از سال 1524 تا 1668 میلادی بر مراکش حکومت می کردند. این مقبره ها متعلق به حاکم المنصور، جانشینان او و نزدیک ترین اعضای خانواده آن ها است. مقبره ها در میان باغی پر از درخت قرار دارند. مقبره اصلی، جایی که ملا یزید در آن به خاک سپرده شده است، یک محراب بسیاز زیبا هم دارد.

کاخ باهیا

این کاخ باشکوه در قرن 19 میلادی به عنوان محل اقامت وزیر اعظم بو احمد (که به سلطان مولا الحسن اول خدمت می کرد) ساخته شد. تزئینات داخلی این کاخ بسیار چشم نواز بوده و از کاشی کاری های مخصوص مراکشی، سقف های نقاشی شده و تزئینات ساخته شده از آهن استفاده شده است و نشان از زندگی مجلل افرادی دارد که مورد توجه و مرحمت سلطان بودند. این کاخ به وسیله باغ های باشکوه و زیبا، با گل ها و درختان انبوه احاطه شده است.

موزه هنرها و صنایع دستی مراکشی دار سی سعید

کاخ قدیمی و زیبایی که به وسیله وزیر سی سعید ساخته شده، مکانی است که در آن مجموعه ای از جواهرات بربر کارشده روی نقره، چراغ های نفتی تارودانت (Taroudant)، صنایع دستی سفالی، چرم دوزی و سنگ مرمر به نمایش گذاشته شده است. اینجا بعلاوه فرش های مراکشی و مجموعه شگفت انگیزی از قاب های در و پنجره سنتی مراکشی در معرض دید عموم قرار گرفته است که بر سبک معماری سنتی این کشور تاکید دارد. کسانی که به تکامل هنر در شمال آفریقا علاقه دارند، این مکان جایی است که می توانند ساعت ها از تماشا آثار هنری و مجموعه های آن لذت ببرند.

در نزدیکی دار سی سعید، خانه تیسکیوین (Maison Tiskiwine) قرار گرفته است که در آن مجموعه ای فوق العاده از لباس ها، جواهرات، سلاح، آلات موسیقی، منسوجات و لوازم منزل (با تاکید بر فرهنگ صحرای آفریقا) وجود دارد که به وسیله مورخ هنر هلندی، برت فلینت جمع آوری شده است.

موزه مراکش

موزه مراکش مجموعه ای گلچین دارد کهدر آن از هنرهای معاصر تا کتیبه های قرآنی با کار سرامیک محلی، منسوجات و سکه های مراکشی به نمایش گذاشته شده است. Dar Menebhi در اوایل قرن 20 ساخته شده است و زمانی، خانه یکی از وزرای دولت مراکش بود. معماری این بنا ترکیب هماهنگی از سبک آفریقای شمالی با عناصر پرتغالی است. از ویژگی های برجسته این بنا می توان به حیاط مرکزی بسیار زیبای آن اشاره نمود که لوستری زیبا در وسط آن دیده می گردد.

ایملیل

روستای کوهستانی بسیار زیبای ایملیل می تواند نقطه آغاز گشت وگذار شما به سمت پارک ملی توبکال باشد. این روستا جایی است که می توانید از شلوغی شهر مراکش کمی فاصله گرفته و مجال آرامش و استراحت پیدا کنید. روستای ایملیل یک قلعه بازسازی شده بسیار زیبایی هم دارد که امروزه به یکی از برترین هتل های این منطقه تبدیل شده و نقش بسیار مهمی در فیلم مارتین اسکورسیزی به نام Kundun ایفا نموده است. روستای ایملیل در 57 کیلومتری جنوب شهر مراکش واقع شده است.

پارک ملی توبکال (Toubkal National Park)

بلندترین کوه مراکش (و شمال آفریقا) در این پارک ملی واقع شده است. بعلاوه اینجا فرصت های بسیار زیادی برای پیاده روی وجود دارد که می توانید هم زمان با قدم زدن، از منظره ها بکر منطقه ها اطراف خود لذت ببرید. اگر دوست ندارید به قله 4167 متری توبکال صعود کنید، می توانید در ارمد (Aremd) از روستایی به روستای دیگر رفته و به تماشای بهشت زمینی بنشینید. در این منطقه می توانید بدون بالا رفتن از کوه باشکوه ترین منظره ها و طبیعت را مشاهده کنید. این منطقه در 57 کیلومتری جنوب مراکش قرار گرفته است.

باغ آگ دال

پشت کاخ سلطنتی مراکش، باغ آگ دال با درختان پر از میوه واقع شده است. بسته به فصلی که شما در آن به مراکش سفر می کنید، می توانید پرتقال، انجیر، انار و زیتون هایی را می بینید که از شاخه های درختان آویزان است. مسحت این باغ حدود 400 هکتار است و برای اولین بار در قرن 12 ایجاد شده است.

ملاح (Mellah)

ملاح محله ای قدیمی و یهودی نشین مراکش است. این محله در قرن 16 بنا شده است و امروزه جمعین مسلمان در این محله زندگی می نمایند. کنیسه های کوچکی اینجا وجود دارد که می توانید با یک راهنمای محلی از آن بازدید کنید.

پالمری (Palmarie)

حومه مراکش پر از نخلستان های خرما است. در طول بدترین گرمای تابستان، این باغ ها مکان مناسبی برای فرار از گرما و پناه بردن به سایه خنک درختان است. گردشگران می توانند با کرایه اسب و از مسیرهای باصفا به این باغ ها رفته و در خنکای سایه های درختان، کمی از شهر سوزان دور شوند.