10 باور نادرست درباره ناباروری - زرین گراف

به گزارش خبرنگاران، دکتر بهزاد قربانی نخستین باور نادرست را نامحدود بودن فرصت فرزندآوری دانست و گفت: بعضی از زوج ها گمان می نمایند هر زمان که اراده و برنامه ریزی نمایند، می توانند صاحب فرزند شوند و با همین گمان بارداری را به تعویق می اندازند. در حالی که ساعت بیولوژیک بدن به اختیار و اراده ما متوقف نمی گردد و با افزایش سن، به ویژه در خانم ها، قدرت باروری کاهش می یابد. بنابراین، زوج ها نباید دوره طلایی باروری خود را از دست دهند.

وی به اطمینان از قدرت باروری و فرزندآوری به عنوان یکی دیگر از باورهای نادرست اشاره نمود و گفت: از آنجا که باروری همیشه به عنوان یک بخش طبیعی از زندگی قلمداد می گردد، اغلب خانم ها و آقایان به ذهن شان خطور نمی کند که ممکن است مشکل ناباروری داشته باشند.

قربانی در ادامه شرح داد: یکی دیگر از باورهای نادرست این است که زوج هایی که یک فرزند دارند و این فرزند نیز حاصل یک بارداری طبیعی بوده است، گمان می نمایند برای فرزند دوم و سوم هم هیچ مسئله ای نخواهند داشت و با این آسودگی خاطر بارداری بعدی را به تعویق می اندازند. در حالی که ما علاوه بر ناباروری اولیه، ناباروری ثانویه نیز داریم. یعنی ممکن است زوج برای بارداری بعدی دچار مشکل شوند و این ناباروری ثانویه می تواند ناشی از علل گوناگون، از جمله افزایش سن باشد.

وی با اشاره به باورهای نادرست درباره سقط خودبه خودی جنین، مطرح نمود: بعضی از زوج هایی که یک یا دو بار دچار سقط می شوند، کاملاً ناامید می شوند و گمان می نمایند هرگز یک بارداری سالم و پیروز را تجربه نمی نمایند. در حالی که این باور نادرست است و حتی اگر زوجی سابقه چند سقط داشته باشند، باز هم ممکن است یک بارداری طبیعی و پیروز داشته باشند.

این روانپزشک مقصر قلمداد کردن زنان در ناباروری را یکی دیگر از باورهای نادرست و مخرب دانست و اظهار داشت: در گذشته ناباروری را یک مشکل زنانه می دانستند و عبارت نازایی نیز برآمده از همین تفکر است. این باور اگرچه به تدریج کمرنگ شده اما هنوز در جامعه دیده می گردد. امروزه تعیین شده است که ناباروری می تواند ناشی از علل زنانه، علل مردانه و یا علل مشترک باشد و بنابراین، به کار بردن واژه نازایی که وجه زنانه دارد و بازمانده همان تفکر غلط قدیمی است، نادرست است.

وی در ادامه اضافه نمود: یک رویکرد و باور نادرست دیگر این است که بعضی زوج ها گمان می نمایند ناباروری خواست و حکمت خداوند است و بنابراین نباید به دنبال درمان بفرایند و خدا هر وقت صلاح بداند به آنها فرزند خواهد داد و با این رویکرد، فرصت باروری خود را از دست می دهند. چنین باوری همانند این است که ابتلا به بیماری را خواست خدا بدانیم و به دنبال درمان آن نرویم.

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا پناه بردن به روش های غیرعلمی و خرافی را نیز از جمله باورهای نادرست و مخرب دانست و یادآور شد: گاه زوج هایی که مشکل ناباروری دارند به سراغ روش های غیرعلمی و حتی سحر و جادو می فرایند و با این کار هم هزینه های گزافی را صرف می نمایند و هم فرصت درمان را از دست می دهند. زوج هایی که با مشکل ناباروری روبرو می شوند باید از همان ابتدا به مراکز معتبر درمان ناباروری مراجعه نمایند تا وقت و هزینه خود را بی فایده از دست ندهند.

وی به احساس شرم، گناه و تقصیر در زوج نابارور به عنوان یک باور نادرست دیگر اشاره نمود و گفت: بعضی از زوج های نابارور به خاطر ابتلا به ناباروری خود را مقصر می دانند و احساس گناه و شرمندهی می نمایند. در حالی که ناباروری همانند دیگر بیماری هاست و همان طور که در ابتلا به دیگر بیماری ها شخص مقصر و گناهکار نیست و نباید بابت بیماری اش شرمنده باشد، در ناباروری نیز همین طور است و دلیلی برای احساس شرم و گناه وجود ندارد.

این روانپزشک استیگما یا برچسب انگاشتن ناباروری را به عنوان یکی دیگر از باورهای نادرست درباره ناباروری برشمرد و اضافه نمود: بعضی زوج های نابارور، ناباروری را به عنوان یک برچسب اجتماعی تلقی می نمایند و گمان می نمایند فکر و ذکر تمام اطرافیان و اقوام متوجه موضوع بچه دار نشدن آنهاست و مدام نگرانند که در این خصوص از آنها سؤال گردد. این باور می تواند موجب اضطراب و انزوا در زوج های نابارور گردد. در حالی که زوج های نابارور باید بدانند که همه اطرافیان مشغول کار و زندگی خود هستند و نباید اجازه دهند ناباروری به عنوان یک استیگما بر روابط اجتماعی آنها سایه اندازد.

بنابراعلام مرکز درمان ناباروری ابن سینا، قربانی در خاتمه اظهار داشت: باور نادرست دیگری که باید در خاتمه صحبت هایم به آن اشاره کنم این است که بعضی زوج ها گمان می نمایند اگر بچه دار شوند تمام مسائل زندگی و اختلافات آنها حل می گردد. در واقع گاهی زوجی که دچار مسائل ریز و درشت در روابط زناشویی خود هستند، به جای اینکه بر حل کردن این مسائل و بهبود و ارتقای روابط خود تمرکز نمایند، تمام تمرکز خود را صرف کوشش برای فرزندآوری می نمایند و فکر می نمایند با آمدن فرزند، همه مسائل خود به خود حل می گردد. در حالی که این رویکرد به فرزندآوری کاملاً نادرست است و چه بسا باعث پیچیده تر شدن و افزایش مسائل زناشویی گردد.