دست و دل مستند سازان به سوی خدا بلند است
به گزارش زرین گراف، یک کارگردان گفت: ما مستندسازان برای ساخت مستند، دست و دلمان به روی آسمان بلند است و می گوییم خدایا پلان خوب نصیبمان کن.
علی ملاقلی پور، نویسنده، کارگردان و مستند ساز در برنامه آن از شبکه دو سیما درباره مستندسازی درباره روضه های خانگی گفت: اینکه چرا به سراغ روضه های خانگی و سید محمد حوله ای رفتم، بخش زیادی اش به سوژه یابی برمی گردد و بخش دیگر آن رزق فیلم ساز است که نصیبش شده است. مستند سازی کسب معرفت است. ما مستندسازان وقتی می خواهیم مستند بسازیم، دست و دلمان را به روی آسمان بلند می کنیم و می گوییم خدایا پلان های خوب نصیب مان کن.
به گفته ملاقلی پور، حتی وقتی مصاحبه شونده مقابلمان می نشیند و می خواهد مصاحبه کند، نمی دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد. وقتی بخواهی مستند تهیه کنی، نمی دانی چه اتفاقی قرار است بیفتد.
وی با اشاره به اینکه در دو حوزه داستانی و مستند کار نموده است، ادامه داد: مستندساز در حوزه داستانی فقط خرج می نماید و چیزی کسب نمی نماید. اما در مستند رزق است که کیفیت کار را مشخص می نماید.
این مستند ساز درباره مستند روضه های خانگی این را گفت: هر وقت در دوران کودکی ام به خانه مادربزرگم می رفتم، حال دلم خوب می شد. خانه مادربزرگم محل آرامشی بود که علتش را نمی دانستم. بعد ها فهمیدم روضه های خانگی که در آن خانه برگزار می شد، علت حال خوب من است. مشابه این موضوع در خانه دیگری که هم بود که ایشان هرسال به صورت هفتگی روضه برگزار می کردند.
علی ملاقلی پور با بیان اینکه در خانه سید محمد حوله ای هم از همین جنس آرامش وجود دارد، گفت: قبل تر می گفتند که اگر کسی برای حضرت اباعبدالله گریه کند، حالش خوب می گردد. من تازه در سن 40 سالگی به این ماجرا رسیدم که گریه برای اباعبدالله حسین حال دل آدم را خوب می نماید. در مستندم مصاحبه شونده هایم اشاره نموده بودند که خانه ای که در آن نام خدا، آل الله و معصومین بیاید، به محل ملائکه تبدیل می گردد. من معتقدم که همه آدم ها می فهمند که آن خانه سبک است.
ملاقلی پور در حاشیه برنامه آن گفته بود، کارگردانی به من گفته بود که راحت فیلم می سازی؟ گفتم چطور؟ گفت که اگر پنج سال دیگر به این نتیجه برسی که صحبتی که در فیلم داشتی غلط بوده، چه می کنی؟ گفتم ممکن است. گفت که اگر آن دسته از آدم هایی که فیلمت را دیدند و به فیلم تو ایمان آوردند، به رحمت خدا رفته باشند، آخرت را چه کار خواهی کرد؟
این مستندساز گفت: آن کارگردان به من گفت که شاید آخرت یک فیلم ساز این باشد که 400 هزار نفر جلویش را بگیرند و بگویند که تو ما را به اشتباه بردی؛ بنابراین به آن چیز هایی که ثابت است، چنگ بزن. نمی گویم فیلم نساز، بساز، ولی با احتیاط بساز. من به این نتیجه رسیدم که اساساً فیلم ساز نیستم و نباید فیلم ساز باشم؛ بنابراین نباید غایت ذهنم را در فیلم سازی محدود کنم.
خبرنگاران فرهنگی هنری رادیو تلویزیون
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان